Beverwijk-Westzaan
De CGK van Beverwijk-Westzaan vormt één gemeente met twee wijkgemeenten. ’s Zondags zijn er gezamenlijke diensten in beide plaatsen. De gemeente telt 165 leden en is vacant sinds het vertrek van ds. R. Bikker vorig jaar.
Gemeente in beeld
Zoektocht in de Zaanstreek
Twee plaatsen,
twee kerkgebouwen. En toch één gemeente. De christelijke gereformeerde kerk van
Beverwijk-Westzaan werkt op unieke wijze samen. Drie gemeenteleden vertellen
over ‘Beverzaan’, een gemeente die in meerdere opzichten op zoek is.
“Een saamhorige gemeente”, typeert br. Goof van Doorn
(72) de gemeente van Beverwijk-Westzaan. Zr. Rieneke Talsma-Moerland (31)
beaamt dat volmondig. “Gasten en nieuwe leden weten zich welkom bij ons. Iemand
zei eens tegen me: ‘Ik heb het gevoel dat iedereen blij is dat ik er ben’. Mag
je zeggen dat je daar trots op bent?”
Zr. Siny Hotting-Flipse (79) heeft zo ongeveer de hele
geschiedenis van de gemeente meegemaakt. Ze groeide op in de Gereformeerde Gemeente
van Westzaan, die in de jaren vijftig overkwam naar de Christelijke
Gereformeerde Kerken. “Wat een ontzettend moeilijke tijd was dat”, kijkt zr.
Hotting terug. “De afscheiding ging door hele families heen. Zoiets wil niemand
meemaken.” In de loop van de jaren slonk het ledenaantal van Westzaan enorm,
waardoor zelfstandig beroepen niet meer mogelijk was. Westzaan vroeg hulp van
de Beverwijkse ds. Bijkerk, die daarop zijn ambt in deeltijd over beide
gemeenten verdeelde.
Duwtje in de rug
Het ‘delen’ van een predikant bracht geen oplossing voor het
vergrijzingsprobleem en de vacatures in de kerkenraad. Sinds 2008 houden de
gemeenten daarom gezamenlijke diensten: ’s morgens in Westzaan, ’s middags in Beverwijk.
“Die stap is echt goed geweest”, zegt zr. Hotting met overtuiging. “In het
begin kende ik de mensen uit Beverwijk niet. Het waren vreemden voor me. Maar
dat lost zich in de loop van de tijd op.” Ook zr. Talsma staat van harte achter
het samengaan. “Als je elkaar alleen tijdens de gezamenlijke kerstviering ziet,
krijg je nooit een band.”
Tijdens het eenwordingsproces groeit Westzaan in korte
tijd met vijftig leden, waaronder veel jeugd. Bijzonder, vindt zr. Talsma, dat
mensen zich aansluiten bij een gemeente waarvan de toekomst allerminst zeker is.
“Ik zie de groei als een bevestiging van de Heere God, als een duwtje in de rug
om verder te gaan op de ingeslagen weg.”
“Mijn man en ik hebben lang nagedacht of onze plek wel in
deze gemeente zou zijn”, gaat ze verder. “Een reden was dat onze eventuele
kinderen weinig leeftijdsgenootjes in de gemeente zouden hebben. Die zorg is er
op het moment helemaal niet meer.”
Droomplaatje
Schaduwkant van de samenwerking is dat er altijd een
groep moet reizen. Een ritje Beverwijk - Westzaan duurt met de auto al snel
twintig minuten. Maar ook dat went, geeft het drietal eenstemmig aan. Of mensen
eerder thuis blijven als de dienst niet in hun woonplaats is? Volgens zr.
Hotting niet. “Wie kan, die komt. Mensen die niet komen, kunnen veelal ook niet.
Ouderen rijden vaak mee met andere gemeenteleden.”
Een pas gehouden enquête laat zien dat een meerderheid
liever op één locatie tussen Beverwijk en Westzaan kerkt. Ook zr. Hotting is
positief en zr. Talsma noemt één gebouw voor alle diensten en activiteiten zelfs
“een droomplaatje”. Volgens haar is het in de toekomst onvermijdelijk om op één
plek te kerken. “Maar hoe en wanneer durf ik niet te zeggen.” Br. Van Doorn vindt
het een ongewild verlies om een preekplaats op te geven. “Dat zie ik echt als
een verarming. Bovendien: voor Westzaaners ligt een sluiting van het kerkgebouw
emotioneel heel gevoelig. Jarenlang hebben we ervoor betaald en geknokt. Voor
Beverwijkers ligt dat anders, omdat we het gebouw daar huren.” Een zoektocht
naar een geschikte plaats van samenkomst leverde tot nu toe echter niets op. “We hebben de slechte bouwmarkt ook niet mee. In deze tijd raak je een
verouderd en onderhoudsgevoelig kerk aan niemand kwijt”, zegt br. Van Doorn,
ook lid van de commissie van beheer.
Zoektocht
Behalve naar een kerkgebouw is Beverwijk-Westzaan ook op
zoek naar mogelijkheden om missionair te zijn. “Een proces, maar tegelijkertijd
een opgave,” vat br. Van Doorn samen. In de eerste plaats is een visie nodig om
missionair aan de slag te gaan, meent zr. Talsma, want “anders zouden we als
ongeleide projectielen door Westzaan vliegen”. Ze ziet sociale contacten als
een goed middel om een dieper gesprek te krijgen. “Ga naast iemand staan, zoek
wat je deelt en probeer zo uit te komen bij het geloof in God.”
“Ik hoop dat we in de toekomst de plek mogen vinden die
God voor ons in petto heeft”, zegt zr. Talsma. “Een gemeente die openstaat voor
de omgeving en waarvan de mensen zien dat er iets te halen valt.” Zr. Hotting
hoopt weer op een eigen predikant. “Het is echt een gemis nu ds. Bikker weg
is.” Br. Van Doorn stelt zich geen grote veranderingen voor. “Ik ben al
dankbaar als we mogen houden wat we hebben,” zegt hij.
